Schaakvereniging Het Witte Paard Sas van Gent

Op 26 november 2011 ging HWP 4 op bezoek bij Landau 2.Dit was in de derde ronde van de ZSB Hoofdklasse. Je zou toch veronderstellen dat Landau 2 onder de indruk was toen het dagteam van HWP 4 binnenstapte. Welnu, vergeet het maar, de Axelaars kropen als een blok beton achter de borden. Het leek wel of de meeste HWP ers verdoofd waren. Enkelen deden hun werk naar behoren. Adri den Hamer zeer zeker. Hij moest vanwege de geweldige opkomst bord 8 voor zijn rekening nemen en gaf zijn jonge doch veelbelovende tegenstander schaakles. Dat werd ook van Rudi Pauwels verwacht. Hij trof de jonge Danilo Bolleman, de zoon van Erik tegenover zich. Omdat Rudi te rustig begon vervlakte de partij en verzande in remise. Henk de Ridder ging behoorlijk te keer tegen Koen Dhuyvetter en leek voortdurend aan het langste eind te trekken, totdat zijn tegenstander met veel kunst en vliegwerk in het eindspel met remise wegkwam. Ook over Levon Galoyan niets dan lof. Boeiend voor het publiek hoe hij een tegenspartelende Theo de Putter onder de grond stak. Ja, dat waren onze wapenfeiten. Over de 4 mensen die het onderspit dolven in het kort de bijzonderheden. Sadik was niet opgewassen tegen de lijfopening van Moens. 1 b3 en dan sukkelen tot de pijp leeg was. Frans was vandaag gewoon de mindere tegen Arjo Arendse. John kon en mocht geen remise spelen. Hij was tot forceren gedwongen en dat wil nogal eens verkeerd uitpakken. Van Nick werd te veel gevraagd bij de 3-3 tussenstand toen hij samen met John voor minimaal 4-4 moest zorgen. Landau zal veel spijt van hun stunt krijgen, want in de volgende ronde komt hun eerste naar ons om te worden afgeslacht.

HWP 2 was in grootse vorm in de eerste thuiswedstrijd van het nieuwe seizoen. Deze prestatie was vele malen beter dan hetgeen we in de vorige ronde lieten zien. Adrian Roos gaf aan het eerste bord glans aan zijn debuut door middel van een schitterende overwinning met zwart op IM Willy Hendriks. De sympathieke IM kon nergens een vuist maken en werd in opkomende tijdnood van het bord gecombineerd. Broer David wiste de nare herinnering aan zijn nederlaag in de eerste ronde uit door uitstekend spel met de zwarte stukken. Twee volle punten voor de gebroeders. Aan het tweede bord leek Wouter Ghyselen op weg naar zijn tweede zege in het nog prille seizoen. Oppenent Goudriaan kreeg alle hoeken van het bord te zien. Edoch, in compleet gewonnen stelling ontglipte Wouter een gruwelijke blunder, waarna hij meteen op kon geven. Omdat er nogal wat afzeggingen waren, en er dientengevolge met spelers moest worden geschoven, maakte supersub John Gommers weer eens zijn opwachting in het tweede. Zijn invalbeurt werd besloten op de manier die we inmiddels van hem gewend zijn, namelijk met een klinkende overwinning! Harry Provoost en Fabian Hulpia speelden solide remises tegen hoger gerate tegenstanders en Marnix moest helaas het bitter van de nederlaag proeven, toen hij in een hele mooie stelling een onnodig optimistische opstoot plaatste. Zo hadden we vier punten verzameld, en viel Maarten Rademakers de eer te beurt om de overwinning binnen te slepen. Hij deed dat met verve tegen een opponent die veel meer elo had, maar waarschijnlijk een lelijker vriendin.
Feit is dat we een zeer overtuigende overwinning hebben behaald tegen een op papier aanmerkelijk sterkere ploeg. Dat biedt houvast voor de toekomst. De afwezigheid van de teamleider werkte kennelijk inspirerend op de ploeg. Ik weet niet of we hier conclusies uit moeten trekken…