Schaakvereniging Het Witte Paard Sas van Gent

De start van het zevende Meesterklasse seizoen van HWP bracht ons in Bussum voor een wedstrijd tegen BSG, de nummer twee van vorig jaar. Met een 1-0 achterstand op zak, dat wel. Tieme had in een vooruitgespeelde partij verloren van Frank Erwich. Wij misten Thibaut V, maar BSG had een veel grotere jas uitgedaan. Zij traden aan zonder Robin van Kampen, Li Riemersma en Alexander van Beek. Zou dat kansen bieden? Aan de wijze waarop Steven invaller GM David Smerdon tegemoet trad te oordelen zeker. Een prima stelling voor Steven, zo dachten wij. Het werd een lang gevecht waarin Steven wel steeds iets meer materiaal moest geven om overeind te blijven. Het bleek niet te lukken. David vluggerde tenslotte het eindspel van koning, paard en loper tegen koning vlot naar winst.
Aan bord 2 trof Koen gastheer Robbie Ris. Op het moment dat wij rekening hielden met een remise trok Koen de partij naar zich toe, zij het met enige hulp van Robbie, die met zijn hoofd duidelijk bij andere zaken was. Vermoedelijk de door hem georganiseerde Schaakweek van Amstelveen.
Enigszins sceptisch waren we over de openingsopzet van Helmut tegen Lars Ootes, maar misschien niet terecht; het ontstane middenspel was moeilijk te doorgronden. In de tijdnoodfase leek het alle kanten uit te kunnen gaan, maar het punt kwam tenslotte toch bij Helmut. Op dat punt rekenden we ook bij Thibaut M. Een mooie stelling met pluspion. Helaas zorgde een blunder er voor dat de zege naar tegenstander Ewoud de Groote ging.
De partij tussen Tom en Thomas Willemze was er een uit de serie heen en weer. Na afloop gaven de spelers toe het zelf ook niet steeds goed ingeschat te hebben. Hoe het ook zij, de laatste fout kwam van Thomas en dus ging het punt naar Tom.
Al vroeg in de middag waren er zonnige vooruitzichten bij Johan. Ton van der Heijden offerde een kwaliteit, kreeg er weliswaar twee pionnen voor, maar zijn stukken misten al ras de nodige coordinatie. Een overwinning voor Johan was in de maak. Helaas kwam er gaandeweg wat zand in de machine en we moesten vaststellen dat remise misschien het hoogst haalbare was. Dat ook dat niet lukte, was een tegenvaller. De partij van Adrian en Henk van der Poel was spannend, maar het evenwicht leek nergens beslissend verbroken te zijn geweest. Remise dus. Hetzelfde resultaat was er voor onze invaller Simon. Het remise aanbod van Remmelt Otten kon moeilijk geweigerd worden.
Zelf had ik een tamme opening tegen Jesper de Groote. Niks aan de hand voor beide spelers, maar twee strategische missers van mijn kant zorgden voor problemen. De vlucht in een dubbeltoreneindspel met voor beiden zes pionnen bleek slechts langdurig uitstel van executie.
Als de lezer heeft meegeteld zal hij op een 6-4 nederlaag zijn uitgekomen. Daarmee hebben we een zelfde start als vorig jaar en dat seizoen kende toch een goede afloop. laten we hiopen dat we volgend jaar weer naar Bussum mogen, al was het alleen al voor de uitstekende Italiaan, een gouden tip van onze gastheer Robbie.