8 februari
Competitieronde 7 februari
In de 5e ronde van de KNSB-competitie heeft HWP 1 goede zaken gedaan door in Rotterdam met 4,5 - 5,5 te winnen van medekoploper RSR Ivoren Toren. Door de overwinning staan de Zeeuws-Vlamingen nu twee matchpunten voor op de concurrentie.
Goed was het evenwel niet vanmiddag. Teveel goede stellingen werden om zeep geholpen, waardoor de wedstrijd nog enigszins spannend werd.
Halverwege zag het er allemaal nog bijzonder rooskleurig uit. Op bijna alle borden had HWP een klein of groot voordeel. Slechts bij Tom Piceu leken de kansen aan Rotterdamse kant te liggen. Het eerst mis ging het bij Kees Nieuwelink. In een riante stelling (vrijwel gewonnen) verwisselde hij twee zetten en kon onmiddellijk opgeven. Iets geleidelijker ging het bij Ivo Timmermans. Een duidelijk betere stelling veranderde in een slechtere. Toen zijn tegenstander de kans kreeg af te wikkelen naar een gewonnen eindspel, aarzelde hij geen moment. Hans Groffen noteerde zijn vijfde halfje. In een iets beter eindspel forceerde zijn tegenstander herhaling van zetten: 2,5 - 0,5.
Via een meevaller kwam HWP terug in de wedstrijd. Tom Piceu had voldoende tegenspel gekregen om het zijn tegenstander moeilijk te maken. Het resulteerde in een zwaar bevochten overwinning. Tom behoudt zijn 100% score. Lang konden we er niet van genieten, want ook Thibaut Maenhout verknoeide een prachtige stelling en verloor: 3,5 - 1,5.
Tieme Verlinde redde de wedstrijd voor HWP. Hoewel zijn stelling het niet rechtvaardigde, sloeg hij een remise-aanbod af. Even ging hij langs de afgrond, maar daarna werd zijn tegenstander vakkundig opgeknoopt: 3,5 - 2,5.
Daarmee was de wedstrijd beslist, want uit de resterende partijen zou HWP drie punten halen. Koen Leenhouts maakte professioneel remise, waarna Steven Geirnaert en Helmut Cardon hun partijen wonnen. Aan Johan Goormachtigh de taak om zijn gelijkstaand eindspel ondanks een fikse tijdsachterstand remise te maken. Dat deed hij overtuigend, zodat de matchpunten mee naar Zeeland gingen.
HWP loopt dus uit op de concurrentie, maar kreeg vanmiddag een duidelijke waarschuwing. In de slotfase van de competitie zal het beter moeten presteren dan vanmiddag in Rotterdam.
De uitslagen en verslagen van de andere teams zullen op deze pagina verschijnen als ik ze binnenheb
5 januari
Lisa Schut haalt 2de WIM norm
In het Spaanse plaatsje L'Estartit haalde Lisa haar tweede WIM norm met een tpr van 2348.
Ze legde de basis hiervoor in het begin van het toernooi met 2 remises tegen de GM's Moskalenko (de co-winnaar van het sterke Benidorm) en Djuric.
De winst tegen de franse IM Vernay in de 8ste ronde verzekerde haar van de norm.
De laatste ronde speelde ze tegen de russische IM Nikolaev. Het was een spannende partij, en Lisa deed er alles aan om te winnen. Tot in de tijdnood fase vocht ze, maar ondanks een pionnetje meer moest ze in remise berusten. Bij winst had ze een WGM norm gehad.
Met 5.5 punten eindigde Lisa op de 13de plaats. Het toernooi werd gewonnen door GM Konstantin Maslak.
Informatie over het toernooi is te vinden op de site:
http://www.openillesmedes.com/
13 december
Competitieronde 13 december
Het eerste team van HWP had vanmiddag in Sluiskil weinig moeite met het tweede team van HMC Calder uit Den Bosch. De 8-2 overwinning gaf de verhoudingen goed weer. HWP speelde zonder Paul Motwani en Gunter Deleyn. Na een korte remise van invaller Walter Tonoli tegen Loek Mostertman bracht Tom Piceu HWP op voorsprong. Zijn tegenstander, oud-HWP-er Daniel Vanheirzeele, raakte direct na de opening het spoor al bijster. Teamleider Hans Groffen bracht de stand op 2-1. In een iets mindere stelling accepteerde hij het remise-aanbod van Joris Broekmeulen. Daarna liep HWP snel uit via overwinningen van invaller Kees Nieuwelink (die tegenstander Brent Burg geen schijn van kans gaf) en Thibaut Maenhout (overtuigende winst tegen Ronnie de Hoog). De beste prestatie van de middag kwam op naam van Tieme Verlinde die in een vlekkeloze partij de sterke Erika Sziva van het bord schoof. Aan Johan Goormachtigh de eer om de match-winst binnen te halen. Zijn tegenstander Tim Mazajchik toonde zich slecht op de hoogte in een mode-variant en keek al snel tegen een verloren stelling aan. Tussenstand 6-1. In een zeer rommelige partij bleek Koen Leenhouts slagvaardiger dan Tom Verhoeven. Hij bracht daarmee de stand op 7-1. Toen pas kon HMC Calder iets terug doen. Teamleider Bob Jansen had de hele middag een gewonnen stelling in handen tegen Steven Geirnaert, die in de opening een aantal raadselachtige zetten had geproduceerd. In grote tijdnood wist Jansen het punt binnen te halen. Helmut Cardon tenslotte nam alle tijd om het voordelige toreneindspel in winst om te zetten. Eindstand 8-2. HWP verstevigt met deze zege zijn koppositie en kan met vertrouwen de slotfase van de competitie tegemoet zien. Op 7 februari 2009 volgt de hervatting met een uitwedstrijd tegen RSR Ivoren Toren uit Rotterdam. De uitslagen en verslagen van andere teams zullen
hier worden gezet als ik ze binnenheb.
8 december
Verslagen en uitslagen insturen
Ik heb de laatste tijd gewerkt aan een script dat voor mij veel tijd bespaard na een competitieronde. Vanaf nu accepteer ik ook alleen een verslag en uitslagen als ze via deze manier zijn ingeleverd bij mij. Voor jullie is het in mijn ogen ook makkelijker, meer info daarover en hoe je de uitslagen moet invullen kan je
hier vinden.De plek waar je ze moet invullen kan je vinden in het kopje
verslag sturen in het menu links.site.
30 november
Bekerwedstrijd: HWP - Terneuzen
Vrijdagavond
werd Terneuzen geklopt in de eerste ronde van de KNSB-Beker. Nu ja,
geklopt hebben we ze eigenlijk niet. Het werd twee keer 2-2, zowel in de
gewone partijen als in de blitzpartijen. Maar dankzij een fantasietje in
de ploegopstelling van Terneuzen gaat HWP toch door. Zoals het
een ploegkapitein betaamt, kom ik binnen wanneer de partijen al 10
minuten bezig zijn. Om dan te merken dat ik niet Matthieu Freeke aan
mijn bord aantref – die zit aan bord 2 – maar wel Daniel Lansay. Een
tactische zet van Terneuzen, die dus speculeren op een 1-1 op de eerste
twee borden en dan alles willen laten afhangen van de partijen op de
laatste twee borden. We rekenen dus op Kees, met wit tegen Quinten
Ducarmon en op Hans, met zwart tegen de op papier wat zwakkere Jordi
Gernaert. En misschien kan bekerdebutant met zwart iets klaarmaken tegen
Matthieu Freeke.Eerst het
kanonnenvoer dus. Na 16 zetten is het afgelopen bij mij, mat of
dameverlies. Op bord 2 lijkt Frederic degelijk uit de opening te komen,
maar al snel komt een toren lastig doen op de zevende rij. Op het moment
dat de toren terug die rij moet verlaten, staat zwart al een loper en
een pion achter.Kees heeft
ondertussen alle bruggen achter zich verbrand een probeert in echte
Najdorf-stijl gewoon sneller te zijn met de mataanval. Het lukt net niet
en eeuwig schaak is het resultaat. Onze betonblok op het laatste bord
heeft met zwart geen risico genomen en heeft in het eindspel een miniem
voordeeltje. Remise lijkt een feit, maar zijn tegenstander blijft even
geconcentreerd en vooral traag spelen als daarvoor. Hans weigert remise
in een ongeveer gelijkstaand eindspel, maar met 12 minuten tegen 3 op de
klok. Wat daarna volgt, is moeilijk te beschrijven. Met 5 minuten tegen
1,5 minuut kan Hans een pion los spelen van zijn tegenstander. Met 1,5
minuut tegen 30 seconden heeft hij een paard en 4 pionnen tegen een
loper en een pion. Maar hij slaagt er in om ze nog allemaal weg te
geven, remise.Blitzen dus
om uit te maken wie naar de volgende ronde mag. Bij 2-2 gaan wij dankzij
onze overwinning op een hoger bord in de gewone partijen. Ik win op
tijd, Frederic komt er niet echt aan te pas en Kees kan het afmaken maar
laat zich pardoes mat zetten. Alle druk weer bij Hans dus. Die lijkt het
te zullen uittikken: nog veel stukken op het bord en 15 seconden tegen
10 in het voordeel van Hans. Wat dan volgt, is de nachtmerrie van elke
scheidsrechters: er worden stukken omgegooid. "Recht zetten!",
"Onreglementaire zet, je staat schaak!", "Hoezo schaak? Daar stond zonet
nog een pion tot je de stukken omgooide. Bovendien is je vlag gevallen."
Begin er maar aan als scheidsrechter. Een korte
discussie en de partij wordt gewoon herspeeld. Een beslissing op het
bord is natuurlijk nog steeds het fairste.Hans doet
wat we van hem verwachten, hypergeconcentreerd haalt hij dit keer op
overtuigende wijze het beslissende punt binnen
Auteur: Tom Piceu
